Proverbs 18

1যি জনে নিজকে পৃথকে ৰাখে, তেওঁ কেৱল নিজৰ আকাঙ্ক্ষা সিদ্ধিৰ চেষ্টা কৰে,
আৰু সকলো সুপৰামৰ্শৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ কৰে।
2অজ্ঞানী লোকে বিবেচনাত সন্তোষ নাপায়,
কিন্তু কেৱল নিজৰ হৃদয়ত থকা কথা প্ৰকাশ কৰে।

3যেতিয়া দুষ্ট লোক আহে, তেওঁৰ লগত অপমানো আহে;

আৰু অপমানৰ লগত নিন্দাও আহে।
4মানুহৰ মুখৰ কথা গভীৰ জলৰ দৰে;
প্ৰজ্ঞাৰ ভুমুক বৈ থকা জুৰিৰ নিচিনা।

5দুষ্ট লোকলৈ পক্ষপাত হোৱা ভাল নহয়,

আৰু ন্যায় কৰা সকলৰ বিচাৰ অগ্রাহ্য কৰা ভাল নহয়।
6অজ্ঞানী লোকৰ ওঁঠে তেওঁৰ লগত বিবাদ আনে,
আৰু তেওঁৰ মুখৰ কথাই তেওঁক মাৰ খোৱাই।

7অজ্ঞানী লোকৰ মুখে তেওঁৰ ধ্বংস আনে,

আৰু তেওঁৰ ওঁঠে তেওঁক ফান্দত পেলাই।
8পৰচৰ্চ্চাকাৰীৰ কথা সুস্বাদু আহাৰৰ দৰে;
সেয়ে শৰীৰৰ ভিতৰৰ অংশলৈকে সোমায় যায়।

9আৰু যি জনে নিজৰ কাৰ্যত অৱহেলা কৰে,

তেওঁ ধ্বংসকাৰীৰ ভায়েকৰ দৰে।
10যিহোৱাৰ নাম দৃঢ় দুৰ্গ স্বৰূপ;
সৎ কাৰ্য কৰা লোকে পলাই গৈ সেই দুৰ্গত ৰক্ষা পায়।

11ধনৱানৰ ধন-সম্পত্তিয়েই তেওঁৰ দৃঢ় নগৰ;

আৰু তেওঁৰ কল্পনাত সেইবোৰ ওখ দেৱালৰ দৰে।
12পতনৰ পূৰ্বে মানুহৰ হৃদয় অহঙ্কাৰী হয়,
কিন্তু নম্ৰতা সন্মানৰ আগে আহে।

13যি জনে নুশুনাৰ পূৰ্বেই উত্তৰ দিয়ে,

সেয়ে তেওঁৰ অজ্ঞানতা আৰু অপমান।
14মানুহৰ আত্মাই অসুস্থতাতো জীয়াই ৰাখিব;
কিন্তু ভগ্ন আত্মাক কোনে সহিব পাৰে?

15বুধিয়কৰ হৃদয়ে জ্ঞান অৰ্জন কৰে,

আৰু জ্ঞানী লোকে শুনাৰ দ্বাৰাই জ্ঞান বিচাৰি পায়।
16মানুহৰ উপহাৰে হয়তো পথ মুকলি কৰিব পাৰে,
আৰু গণ্যমান্য লোকৰ আগলৈ তেওঁক লৈ যায়।

17যেতিয়ালৈকে বিপক্ষ জন আহি তেওঁক প্রশ্ন নকৰে;

তেতিয়ালৈকে গোচৰত প্ৰথমে উপস্থিত হোৱা জন নিৰ্দোষী যেন বোধ হয়;
18চিঠি-খেলে বিবাদ সমাপ্ত কৰে,
আৰু পৰাক্রমী বিপক্ষ সকলক পৃথকে ৰাখে।

19দৃঢ় নগৰ জয় কৰাতকৈ ক্ষুব্ধ ভায়েকক জয় কৰা টান;

আৰু বিবাদ দূৰ্গত লগোৱা মাৰিৰ দৰে।
20নিজৰ মুখৰ ফলেৰে পেট পৰিপূৰ্ণ হয়;
আৰু তেওঁৰ ওঁঠৰ শস্যেৰে তেওঁ সন্তুষ্ট হয়।

21জিভাৰ শক্তিত মৃত্যু আৰু জীৱন থাকে;

আৰু যিসকলে তাক ভাল পায়, তেওঁলোকে তাৰ ফল ভোগ কৰিব।
22যি জনে ভাৰ্যা পায়, তেওঁ পৰম বস্তু পায়,
আৰু যিহোৱাৰ পৰা অনুগ্ৰহ লাভ কৰে।

23দৰিদ্ৰ লোকে কৃপাৰ বাবে বিনয় কৰে;

কিন্তু ধনৱান লোকে কঠুৱা উত্তৰ দিয়ে।
যি জনে অনেক লোকৰ সৈতে বন্ধুত্ব কৰে, তেওঁ নিজৰ সৰ্ব্বনাশলৈহে তাকে কৰে;
কিন্তু এনে বন্ধু থাকে যি ভায়েকতকৈ আপোন হয়।
24